تاریخچه اختراع پیانو:
ساز ها بر اساس چگونگی تولید صدا به سه گروه اصلی طبقه بندی میشوند.ساز های ضربی , سازهای بادی , و سازهای زهی.
ریشه های شکل گیری پیانو در سه ساز هارپسیکورد , کلاویکورد و دالسیمر است . تا قبل از اختراع پیانو , ساز محبوب موسیقیدانان دروره رنسانس و باروک , هارپسیکورد و کلاویکورد بود که دارای ظاهری شبیه پیانو است به همراه کلاویه های سیاه و سفید.
در هارپسیکورد، با فشردن کلاویهها و حرکت اجزای یک سیستم مکانیکی متصل به آنها، چیزی شبیه به مضراب سیمها را به ارتعاش درمیآورد و باعث ایجاد صدا میشود.
در کلاویکورد با ضربه زدن به سیمهای برنجی یا آهنی با تیغه های کوچکی که تنجنت نامیده میشوند صدا تولید میشود. ارتعاشات بوسیله نوعی پل به تخته صدا منتقل میشود. کلاویکورد در اوایل قرن چهاردهم میلادی اختراع شد. صدای آهسته و ملایم این ساز در اجرای قطعات گوناگون کاستی های بسیاری ایجاد میکرد. کلاویکورد ظاهری شبیه کیبوردهای امروزی را داشته است
دالسیمر سازی است شبیه به سنتور امروزی. سیم ها در یک جعبه ذوزنقه شکل به طور افقی چیده شده و نوازنده با زدن مستقیم چکش به سیم ها و ارتعاش آن تولید صدا میکند.
پیانو در حقیقت الهام گرفته از ترکیب این سه ساز است .
بارتولومئو کریستافوری(1655-1731) یک هارپسیکوردساز حرفه ای در ایتالیا بود , او از اینکه امکان کنترل صدا بر روی هارپسیکورد وجود ندارد و در نتیجه نتها با صدای کمتر و بیشتر قابلیت نواختن ندارد به شدت ناراضی بود و مدت ها به دنبال یافتن راهی برای رفع این مشکل بود. سرانجام در حدود سال ۱۷۰۰ میلادی او موفق شد مکانیزمی ایجاد کند تا نوازنده قادر باشد با ملایم ضربه زدن به کلیدها صدایی ملایم تر و آهسته تر ایجاد کند و یا با ضربات محکمتر صدایی بلندتر و قوی تر تولید کند. در نتیجه بنیان اولین پیانوی مدرن در سال 1700 میلادی در شهر پادوای در ایتالیا اختراع شد. اما تا حدود یک دهه این اختراع گمنام باقی ماند تا در سال 1711 یک نویسنده ایتالیایی به معرفی این ساز و مکانیسم آن پرداخت. مقاله این نویسنده به آلمانی ترجمه شد و بر اساس همین مقاله سایر هنرمندان شروع به ساخت پیانو کردند. نام اصلی پیانو در ابتدا clavicembalo col piano e forte بود که در زبان ایتالیایی به معنی سازیست که توانایی نواختن نت های آرام ( پیانو) و نتهای با صدای بلند ( فورته ) را داراست. این نام به مرور زمان به اختصار به پیانو تبدیل شد.
پیانوهای امروز تقریبا بالاترین دامنه صوتی را در بین ساز های معمول دارا هستند و در بازه هفت اکتاو قادر به تولید فرکانسهایی از حدود ۲۷ تا ۴۱۸۶ هرتز میباشد و این به معنای تکامل و پیشرفت چشمگیر این ساز در طی 300 سال گذشته است.